EEN DOZIJN AFORISMEN UIT HET NIETS
- Paul Mirande

- Dec 21, 2024
- 1 min read
Ik ben net zo min een wereldburger als dat ik een wereldbol kan inslikken.
Ik predik niet in de woestijn, maar zing in mijn oase.
We zoeken het licht dat weerkaatst wordt in de goudschilfers die we uit de modder halen.
De schilders van Lascaux hebben nooit redacteurs nodig gehad.
Velen houden van muziek, sommigen spelen muziek, maar slechts een handvol componeert muziek : zo gaat het ook in de literatuur toe.
Ook de analfabeet is geen onbeschreven blad, want iedereen draagt een bibliotheek in zich.
Wie verliefd wordt op zijn eigen teksten, wordt genadeloos bedrogen door zijn lezers.
Wanneer ik doodga, op welke leeftijd ook, sleur ik alle kerels die ik was op twaalf-, zestien-, vierentwintig-, zesendertig- en vijfenvijftigjarige leeftijd mee in het graf.
Het lot van iedere schrijver is met een enkele titel geïdentificeerd te worden, als hij geluk heeft.
Een vrije geest is begrensd door de familie waarin hij wordt geboren alsook door het volk en de tijd waartoe hij behoort, zelfs wanneer hij tegen zijn eigen familie, volk en tijd ingaat.
Door autobiografisch te schrijven, wilde je de held van je eigen verhalen zijn, maar je bent er in het beste geval slechts de kroongetuige van.
De toevlucht tot fictie kan een uitvlucht zijn om de werkelijkheid niet met open vizier te lijf te moeten gaan.

Comments